Nog steeds bezoek ik scholen met mijn voorlichtingen en ik krijg steeds meer aanvragen binnen om ook op basisscholen een (aangepaste) voorlichting te komen geven aan de groepen 7 en 8. Op zich is het al erg genoeg dat het jongste geregistreerde slachtoffer pas 12 jaar is, maar bij de vraag om ook op basisscholen voorlichting te komen geven, lopen bij mij als moeder toch echt de rillingen over de rug. Maar eerlijk is eerlijk, een goede en gepaste voorlichting is geen bangmakerij, maar geeft een inzicht in de werkelijkheid.
Maar wat kunnen wij nu nog meer betekenen voor de jeugd? En wat kun jij als ondersteunend personeel of conciërge betekenen? We vermoeden vaak iets, maar is dat terecht? En wat zien we; zijn dat echte signalen of willen we iets zien als signaal?
Veel van dit soort vragen krijg ik gesteld en via de trainingen komt er inzicht in hun vermoedens of nog mooier, gaan ze daadwerkelijk melding maken van wat ze zien. Met deze meldingen komt er de mogelijkheid om eventueel een strafrechtelijk onderzoek te starten. Dit kan al bij de conciërge starten. Immers, zij signaleren vaak als eerste wat er in en rondom de school speelt.
Inmiddels hebben de V.O. scholen in Alkmaar hun conciërges al laten trainen in deze signalering en zijn ook scholengemeenschappen in Haarlem, Den Helder en Arnhem hiermee bezig. Maar ook leraren blijven natuurlijk een belangrijke rol spelen en de school zelf.
Ik loop helaas nog steeds tegen scholen aan die zeggen geen loverboyproblematiek te kennen en dat dit niet aan de orde is op hun school. Maar is dat echt zo? En weet je waar je op moet letten? Vergeet niet, soms ben je noodgedwongen net die ene hand die ze nodig hebben om uit het dal te klimmen.
Liefs Merel
Misschien eerst de docenten en leraren eens een voorlichting geven. Worden hun ogen eens geopend dat er in hun klas en bij de poort meer gebeurt dan ze voor mogelijk houden...