'Liefde zonder vlinders' gaat over jongeren die in de problemen zijn gekomen op seksueel gebied. Deze jongeren namen mij in vertrouwen tijdens de voorlichtingen. Ik heb van al deze verhalen acht verhalen gekozen die het meeste voorkwamen in de afgelopen jaren. Sommige had ik al in mijn columns besproken.  Een greep uit de verhalen die voorkomen in het boek:

Sex hebben om niet meer gepest te worden
Sexting
Verkrachting door vriendje
Loverboys
Eerwraak
Jongensprostitutie
Jongens die zich door domme meisjes in groep 8 oraal laten bevredigen

Ik heb een tal van experts gevraagd om advies te geven over deze verhalen. Deskundigen uit de hulpverlening en politiek  maar ook diverse medewerkers van de politie. Jongeren moeten zich bewust worden waarom het soms lijkt alsof de politie niks kan doen als ze in de problemen zitten.

Jongeren krijgen in deze verhalen  niet alleen advies over wat ze kunnen doen als ze zelf in zo`n situatie zitten, maar ook hoe ze een ander kunnen helpen. Of nog mooier: het inzicht dat het erg is wat je een ander aan kan doen en dat het veel stoerder is je te realiseren dat jij de macht en de keuze hebt te stoppen. Om er bijvoorbeeld niet aan mee te doen een ander zoveel pijn te doen dat diegene zelfs zelfmoord pleegt.

Maar ook leerkrachten krijgen in het boek handvatten mee voor als dit bij leerlingen gebeurd. Wat doe je als docent wanneer dader en slachtoffer op dezelfde school zitten? Wat kan je doen als blootfoto`s of seksfilmpjes ongevraagd op je telefoon verschijnen via Whatsapp? Of als je zelf wordt bedreigd door een groep vermoedelijke loverboys? We zijn geneigd te denken dat deze verhalen zich afspelen in de grote stad of op middelbare scholen, maar niks is minder waar. Sommige verhalen spelen zich al af op de basisschool, zelfs al in groep 6! Dat is jong hè!

Daarom de noodzaak van dit boek, hoe pijnlijk en schokkend de verhalen over onze jongeren ook zijn. Wij als maatschappij kunnen hen helpen het juiste inzicht te krijgen, want sommige jongeren krijgen dit helaas niet van thuis mee. Dat betekent niet dat zij er iets aan kunnen doen, maar wij kunnen dat wel! Laat daarom jongeren het boek lezen want ook de weg naar directe hulp van seksueel misbruik staat erin beschreven. Uit onderzoek is gebleken dat jongeren na seksueel misbruik 21 weken nodig hebben om dit naar buiten te durven brengen en vaak dan ook nog eens alleen tegen een naaste vriend. Hoe erg is dat! Hoe eenzaam moet zo'n jong iemand zich voelen na zo'n vreselijke gebeurtenis. Jongeren misbruiken elkaar seksueel en als wij niks doen, gaat deze generatie het doorgeven als een normaal iets. Dat mag niet gebeuren! Kijken we de andere kant op? Sluiten we onze ogen? Of maken we het bespreekbaar en gaan we ertegenaan?

Liefs, Merel