Deze week presenteerden het Zadkine en Albeda College hun onderzoeksplan. Eerst fuseren, dan opsplitsen in 7 mbo-scholen. Het gaat een paar jaar duren.
Door Ruud Smit
Goed nieuws? Misschien. Ik hoorde een interview met Zadkine bestuurder en D66'er Luc Verburgh, op Radio 1. Wat mij opviel was dat het zo lang duurde voordat hij iets zei over de voordelen van dit plan voor de studenten. De verslaggever moest er expliciet naar vragen. Het gaf mij het gevoel van slecht nieuws.
Dit plan is een soort geschiedenisversneller. Eerst voeg je twee ROC’s samen tot een giga-kolos. En omdat we inmiddels hebben geleerd dat dit niet werkt zet de nieuwe organisatie meteen de deling in naar 7 mbo-scholen. Herkenbaar en kwalitatief hoogwaardig. Natuurlijk. Dat zou goed nieuws kunnen zijn.
Misschien?
Verburgh mompelde nog iets over kortere lijnen in de aansturing. Mooi. Ik heb een tip voor hem. Dat heeft nu nog zin omdat er nog tijd genoeg is. Ik weet dat binnen het huidige Zadkine wordt gewerkt met onderwijsteams; en het zal binnen Albeda niet anders zijn. Die 7 nieuwe colleges moeten ook met teams gaan werken. Die teams kunnen dan de basis vormen voor de onderwijskundige visie van het betreffende College. Per team, binnen de kaders van het College.
Je laat de onderwijsprofessionals zelf vaststellen op welke manier ze de gegeven eindtermen willen halen. Je laat ze met elkaar praten over hun drive voor dit onderwijs met deze studenten. Je geeft ze de ruimte binnen de kaders die je moet stellen.
Maak sterke, kleine eenheden. Geef de mensen de kans zich met elkaar verbonden te voelen door het besef samen voor een waardevolle opdracht te staan. En vooral: Laat ze in kleine organisatiedelen die opdracht zelf formuleren.
Bouwen aan een visie is werken aan zingeving. Geen mens kan zonder. Thuis niet, op het werk ook niet.
Maak van de geschiedenisversneller een deeltjesversneller.
Doe je dit niet, dan is dit plan voor de medewerkers de zoveelste reorganisatie die ze over zich heen krijgen. Het effect is bekend: “Er wordt over ons gepraat maar niet met ons”. Natuurlijk is er het formeel overleg met de Ondernemingsraad. Maar dat is onvoldoende, omdat zo’n gesprek langs formele lijnen en rituelen loopt. Het raakt de onderwijsprofessionals niet.
Mooie kans, zo’n plan!
Roerend eens met deze zienswijze! De benadering zou ook heel goed passen bij die andere kolos in Rotterdam: stichting BOOR. Nu 4000 medewerkers verdeeld over 140 scholen...geen of te weinig onderlinge verbondenheid en bestuur op te grote afstand. Maak kleine sterke eenheden rondom de drieslag: Verbinding Vertrouwen en Vakmanschap. Geef de professionals het vertrouwen en voldoende ruimte binnen duidelijke kaders.