“De meeste kinderen reageren heel open op de vraag hoe ze de orkaan hebben beleefd. Een jongen vertelde hoe ze met de hele familie in de badkamer moesten wachten tot het noodweer voorbij was, terwijl de rest van het huis volkomen kapot waaide”, vertelt Bart Vrolijk, die de afgelopen jaren voor UNICEF in Syrië zat en nu in het Caribisch gebied voor UNICEF werkt. “Zonder uitzondering zijn de kinderen blij om weer naar school te gaan. Het geeft hen houvast in de chaos die thuis nog hangt.”

 

Het UNICEF-team bezocht afgelopen week een groot aantal scholen op het eiland. Veel is al weer vakkundig gerepareerd, stelt Vrolijk. “Er is heel hard gewerkt om alles schoon te krijgen.” Hij zag ook gebouwen die, kapot gewaaid en geplunderd, eruit zagen als de platgeschoten scholen die hij van Syrië kende. Onder het onderwijzend personeel trof hij veel veerkracht, maar ook psychische nood. “Met name oudere leraren hebben de vorige verwoestende orkaan, Luis,  meegemaakt en zijn daardoor extra angstig. Het is goed dat we op school de gelegenheid creëren om daarover te praten”, aldus Vrolijk.

 

Na deze eerste ronde psychosociale sessies is meer hulp nodig voor de kinderen. Sommigen van hen hebben extra begeleiding nodig en het is van belang dat de leerkrachten extra aandacht leren geven aan kinderen in psychische nood als gevolg van de orkaan. Leerkrachten hebben zelf ook ondersteuning nodig. Daarnaast moeten  kinderen meer kennis krijgen van orkanen, zodat ze een volgende keer beter voorbereid zijn. 

 

Rampenvoorbereiding kan heel goed worden ingebed in het schoolsysteem en UNICEF helpt het ministerie van Onderwijs van Sint Maarten met het starten daarmee.