Voor jongeren met autisme is de puberteit vaak dubbel zo verwarrend. “Pubers met autisme hebben meestal niet de vriendschappen en relaties met leeftijdgenoten die andere pubers wel hebben. Gewone pubers zitten met elkaar op één frequentie. Ze kunnen gedrag herkennen en afkijken bij elkaar, leren van elkaars fouten”, legt onderzoekster Kirsten Visser uit. “Pubers met autisme hebben dat netwerk en sociaal denkvermogen vaak niet en kunnen daardoor wel eens onhandig gedrag vertonen.”

 

De training Ik Puber, bedoeld voor puber én ouders, behandelt álle zaken waar pubers mee te maken krijgen. De genoemde veranderingen in het lichaam, verliefd zijn, seks met anderen, seks met jezelf, aanknopen van vriendschappen, verkennen van grenzen bij jezelf en bij anderen, gedrag op sociale media, waar en hoe stel je vragen over seks, het zijn allemaal onderwerpen die in de –voorlopig nog individuele- training aan bod komen.

 

Visser heeft het effect  van de training gemeten onder 95 pubers van 12 tot 18 jaar én hun ouders door middel van vragenlijst vooraf en na afloop van de training. En na zes maanden nog eens. Ter controle werden de vragenlijsten ingevuld door 94 autistische pubers die de training níet hadden gevolgd. “Daaruit is gebleken dat alle pubers profiteerden: ze kregen meer psychoseksuele kennis en inzicht in grenzen. Ik zag in de leeftijdsgroep van 12 tot 14 jaar de grootste stijging van de kennis, en een significante vermindering van sociale onhandigheden.”

 

Vervolgonderzoek moet uitwijzen of de training ook op langere termijn beklijft, en of die wellicht deels in groepsverband kan worden gegeven. “Ook willen we kijken of de training kan worden aangepast aan jongvolwassenen en mensen met autisme én een verstandelijke beperking.”

 

Dr. Kirsten Visser, werkzaam als psycholoog in opleiding bij GGZ-instelling Yulius, promoveerde onlangs aan het Erasmus MC op onderzoek naar de effectiviteit van Ik Puber.