“Meer gezinnen zijn kwetsbaar geworden door toegenomen stress, onzekerheid over werk en het wegvallen van bijvoorbeeld oppashulp van opa’s en oma’s”, vertelt Onno de Zwart, directeur van het Verwey-Jonker Instituut. “Ook zijn niet alle hulpvoorzieningen goed toegankelijk gebleken.” De Zwart maakt zich zorgen over de uitkomsten van het onderzoek, aangezien de eerste 1000 dagen van het leven van een kind cruciaal zijn voor zijn of haar toekomst. “We weten uit eerdere onderzoeken dat jonge kinderen door zo’n crisis met levenslange effecten op hun fysieke en mentale gezondheid te maken kunnen krijgen.”

Tijden van crisis

Ook hoogleraar Tessa Roseboom, schrijver van het boek De eerste 1000 dagen, is bezorgd. Ze vertelt dat tijden van crisis meetbare schade opleveren bij jonge kinderen, en dat dat bij de coronacrisis ook dreigt te gebeuren. “Je hoeft op dit moment bij jonge kinderen nog niet veel schade te zien, maar de effecten gaan over de heel lange termijn. Als er stress in het gezin is, bijvoorbeeld door baanverlies of geweld achter de voordeur als gevolg van de crisis, levert dat het jonge kind de meeste en langdurige schade op.” Roseboom vindt dat er geïnvesteerd moet worden in het creëren van sociale netwerken om gezinnen heen, zoals online gespreksgroepen.

Kinderopvang

Roseboom en De Zwart vinden allebei dat de kinderopvang en jeugdgezondheidszorg vanuit de overheid gestimuleerd moeten worden om meer aandacht te besteden aan gezinnen met jonge kinderen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door extra uren kinderopvang aan te bieden aan gezinnen met een jonge ouder die een nieuwe baan zoekt en daardoor veel stress ervaart.

Door: Nationale Onderwijsgids